Se futbolli shqiptar eshte ne ngritje te fuqishme vertikalisht, kjo padyshim se nuk kerkon shume analize.
Mjafton ketu te permendim nje fakt qe sidomos shtetin armik te shqiptareve po e mundon aq shume, fjala eshte per emrimin e zevendespresidentit te ri te UEFA-se, z. Armando Duka, i cili njeherit edhe eshte president i Federates Shqiptare te Futbollit, nje e arritur kjo te cilen mund ta emroni si te doni, ose sukses i z. Duka, ose vleresim i UEFA-se per perpjekjet e shqiptareve gjithandej trojeve te tyre, por edhe ne diaspore, sidomos pas clirimit te Kosoves, e tutje duke vazhduar pas pranimit te kesaj te fundit ne UEFA e FIFA.
Per vleresim te punes se atyre qe ju prijne proceseve te zhvillimit te futbollit ane e kend trojeve shqiptare, vlene padyshim te permendet edhe fakti se vetem se fundit, Kosoven dhe Federaten e saje te Futbollit e ka vizituar si presidenti i UEFA-se, z. Ceferini, ashtu edhe shefi i FIFA-se, z. Innfantino.
Para ketyre vizitave ne Kosove, i ka paraprire nje mori mikpritjesh si ne Nyon, ashtu edhe ne Cyrih te presidentit te FFK-se, z. Agim Ademi, i cili pati deklaruar se deri me sot, asnje projekt i kerkuar nga Kosova te UEFA dhe FIFA nuk eshte refuzuar.
E njejta vlene edhe per z. Sejdini, te parin e Federates se Futbollit te Maqedonise se Veriut, i cili denjesisht dhe me kredibilitet po perfaqeson dhe po e zhvillon futbollin edhe ne federaten e tije.
Si rezultat i punes se ketyre prijesve te ketyre proceseve, ne sot nuk i kemi vetem tre president federatash te futbollit shqiptare, ate pra te Shqiperise, Kosoves dhe Maqedonise, por i kemi gjithashtu jo tre, por kater kapiten kombetaresh, duke ia shtuar ketu edhe futbollistin legjende tashme te kombetares zvicerane, Granit Xhaken.
Pra, sot si deshmi se ky eshte shekull i shqiptareve edhe ne futboll, e kemi faktin se aktualisht kater (4) shqiptare jane kapiten neper kombetaret rrespektive.
Eshte Berat Xhimshiti nga Lugina e Presheves, gardiani i mbrojtjes shqiptare i cili e barte shiritin e kapitenit te Shqiperia, duke vazhduar me Amir Rrahmanin, shtyllen Napolit i cili barte shiritin e kapitenit te Kosova, pastaj e kemi Granit Xhaken, dirigjentin e helvetikeve, te cilit me plot merite i eshte besuar titulli kapiten i pare i skuadres, e duke mberritur deri tek Enis Bardhi i Ilirises, fantastiku i Maqedonise se Veriut i cili udheheq kombetaren e tije ne cdo ndeshje.
Pra, duke pasur parasyshe keto fakte, krejt cka i mbetet shqiptareve gjithandej eshte puna dhe vullneti, te rinjeve angazhimi qe e ardhmja t’u siguroje nje vend ne “qiellin” e futbollit, ndersa qeverive relevante, i takon qe me perkushtim dhe seriozitet te ndjekin popullin, rinin dhe vullnetin e madhe te tyre qe pas shume vitesh vuajtje nga fashizmi e komunizmi, te tregojne se jane te barabarte, pse jo edhe me te mire ne ate per cka e derdhin djersen.
