Rrallë ndodh ndonjë tubim apo festë që mund të kalojë pa “brohoritjet” e famshme dhe cakërrimet e gotave.
Ky veprim i shpeshtë ka një histori që shkon shumë mbrapa në kohë dhe legjenda interesante.
Një nga legjendat thotë se në mesjetë, njerëzit cakërronin gotat për t’i dëbuar demonët.
Historia është e lidhur me kambanat e kishës, tingulli i të cilave besohej se largonte të gjitha forcat e errëta.
Në pallatet mbretërore mesjetare në Evropë, armiqtë “eliminoheshin ” duke u hedhur helm në verë.
Pasi u bë i njohur ky “sekret”, për të fituar besimin e të ftuarve, nikoqiri në festa të mëdha përplaste fort gotat me gotat e mysafirëve në mënyrë që pijet e tyre të përziheshin, dhe të ftuarit të ishin të sigurt se helmi nuk fshihej në verërat e tyre.
Prandaj është zakoni që nikoqiri gjithmonë e provon verën së pari para se t’ia ofrojë atë mysafirit.
Në Greqinë e lashtë, tingulli luante gjithashtu një rol të rëndësishëm në pirjen e verës.
Grekët besonin se vera sillte bukuri në të gjitha shqisat, kështu që, përveç shijes, ngjyrës dhe erës, cakërrimi i gotave krijonte një atmosferë të këndshme për veshët.
